Pupil van de Week Jonas Verstegen

,,Jonas, wil jij pupil van de week zijn?”, vroeg Amber een weekje of twee geleden. Daar hoefde ik geen seconde over na te denken: ,,Jaaa, dat wil ik.”
Ik tel de dagen af tot 29 september. De dag ervoor moet ik zelf met de mini-F nog een uitwedstrijd tegen VCO spelen (4-5 gewonnen en 2x gescoord) en dan mag ik zondag Pupil van de week zijn bij Festilent 1 tegen Siol. Als dat geen top-weekend wordt!

Om kwart voor een ‘s middags kom ik met papa, mama en mijn zus Minke op sportpark De Bundel aan. We mogen meteen doorlopen naar de bestuurskamer. De kousen, broek en shirt liggen al klaar. Het shirt is nog een beetje groot, maar ja, ik ben ook pas vijf jaar oud (bijna zes). Daarna ga ik met papa naar de teambespreking. Leuk hoor, dat doen wij bij de mini-F nog niet. De wedstrijd is vandaag op het kunstgrasveld, dat is een nadeel zegt de trainer want Siol is gewend om op kunstgras te spelen. De trainer vraagt ook voor welke club ik ben. Ajax natuurlijk, zeg ik.

Na de bespreking mag ik met de fotograaf naar buiten om foto’s te maken. Op het echte gras van het hoofdveld. En ook al is het niet zo’n mooi weer vandaag, dat maakt me niets uit. Na de foto’s kan ik nog even binnen wachten tot de spelers aan de warming-up gaan beginnen. Eindelijk mag ik ook gaan voetballen. Ik doe mee met de loopoefeningen en daarna mag ik met de reserve-spelers driehoekje spelen. Opa en oma staan ook langs het veld om mij te zien.

Als iedereen goed is opgewarmd, gaan we nog even naar binnen. Ik sta te wachten in de gang tot de spelers klaar zijn. Een beetje spannend vind ik het wel. De scheidsrechter komt er aan en dan moeten we naar buiten. Ik mag de bal dragen en voorop lopen naar het veld. Naar de middenstip zegt de scheidsrechter, daarna geven de spelers elkaar een handje. Ik geef ook iedereen een hand en ga dan klaar staan voor de aftrap. Ik leg de bal klaar op de stip. Ik schop tegen de bal, ren een paar mannetjes voorbij en ga alleen op de keeper af. Ik denk ‘yes’ nu moet ik ‘m maken. Ik schiet de bal links in de hoek, de keeper probeert de bal nog te pakken maar hij kan er niet bij. Ik zie de bal de goal in gaan. Met een klein juichje loop ik terug. Ik krijg een bal met alle handtekeningen van de spelers van Festilent 1. Dat is een gaaf cadeau.

Ik mag de eerste helft bij de reservespelers in de dugout zitten. Met mijn bal die ik net gekregen heb. Het regent, maar ik zit lekker droog en heb de beste plek van alle toeschouwers. Siol begint wel goed aan de wedstrijd en komt met 2-0 voor. Maar daarna gaat Festilent het beter doen en scoren ze. Yes, denk ik.
Dan is het rust, ik mag weer naar de bestuurskamer. Daar krijgt ik nog een oorkonde, een vaantje van Festilent en een snoepzak. Ook mijn zus krijgt een snoepzak.

Als ik ‘s avonds ga slapen, hangt mijn vaantje naast mijn bed en de bal met handtekeningen ligt op de grond. Morgen ga ik op school alles vertellen over deze superleuke dag. Bedankt Festilent!

Bekijk hier de foto’s